Bilocatie oefening in centraal Afrika.

Sessie nr. 4 van 30 april 2017 – Nederlandse versie.

Nota Wivine: Dit is geen ontvangen bericht maar de beschrijving van mijn ervaringen tijdens een bilocatie-oefening die we deden met +/-20 personen. Mensen die de "activering van hun geest ontvankelijk klieren" hadden ontvangen en die ons wilden helpen de duisternis te vernietigen en "het licht" te installeren onder de leiding van Jezus.

Hoewel we te horen kregen dat dit soort werk maanden geleden was gedaan, was het dat blijkbaar toch niet helemaal. We zijn begonnen Noord-Afrika te doen met 3 personen en moesten stoppen na Niger-Tsjaad meer dan een jaar geleden. Wij ontvingen later bevel om opnieuw te beginnen, ditmaal met de velen die zich bij ons hadden gevoegd uit verschillende landen en continenten. We hebben moeten wachten op hun komst om verder te gaan.

Er werd ons eerst verteld om Afrika te doen alleen met de Afrikanen en dus begonnen we aldus met Madagaskar in januari en gingen verder met Angola in maart 2017. Maar onze mensen van Angola drongen er op aan dat de complete groep zijn krachten zou bundelen in dit streven en wij kregen toestemming om dit te doen.

We konden Angola niet in één keer doen want het is een gigantisch land en het probleem van Angola grensoverschrijdend was. De tweede bilocatie die we deden voor Angola was op 12 April 2017 en betrefte Kinshasa en Brazzaville, Pointe Noire, Cabinda provincie en stad.

Dit zijn mijn ervaringen.

Wanneer ik in Kinshasa aankwam en iedereen was aangekomen, hebben ze ons naar boven getrokken boven de stad en in een cirkel geplaats. Zoals altijd komen de Middenwezens en andere voor mij ongekende hemelse wezens tussen ons staan.

Toen werd ik ook de aanwezigheid boven ons gewaar van de Paradijs Zonen (Jezus, Aaron de geboren Avonal Zoon en Luoja-de Schepper Zoon die nog geboren zal worden met hun Engelen en Melchizedeks).

Het “dubbele Paradijs lichtanker” werd geschapen en het duurde niet lang voordat er duistere stofwolken “en masse” naar boven kwamen.

Vervolgens werden we in een grotere cirkel geplaats en hingen we in de lucht boven Brazzaville en Kinshasa tegelijkertijd met de Kongo rivier in het midden.

Plots doken er uit de rivier iets als grote anacondas zonder hoofd die naar boven reiktten en terug in het water doken en dit over gans de lengte van de Kongo rivier tussen de twee steden in. Dat had ik nog niet meegemaakt: ze kwamen uit het water en niet uit de grond. Er werd met lichtflitsen geschoten op die “bewegende enorme anaconda schimmen” en ze verweerden zich hard.

Toen lieten ze mij zien dat er twee mogelijkheden waren:

- Wat we ook aan het verjagen waren kon vluchten naar Pointe Noire of naar Katanga. Ze wisten het niet. Ik kende Katanga want dat was vroeger een deel van Belgisch Kongo en had het even bekeken tijdens de voorbereidingen van deze bilocatie.

Ik begreep dat we ‘iets’ aan het opjagen waren zoals jaren geleden in de Balkanlanden (vroeger yoegoeslavie, Kroatie, Bosnia, Servie, Montenegro). Maar wie of wat?

De “anaconda schimmen’ werden in stukjes vaneen gereten en verdwenen in het water. We werden naar snel naar Katanga overgebracht, er was geen tijd te verliezen. ‘Het’ was daarheen gevlucht.

Daar kwamen we aan bij een mijn.

Ik heb die mijn na de bilocatie opgezocht en het was de fameuze uranium mijn van het vroegere belgisch Katanga, na hun onafhankelijkheid Zaïre genoemd en nu Democratische republiek van de Congo. Toen las ik ook dat daar het uranium vandaan kwam dat destijds gebruikt werd door de amerikanen om de eerste atoombom van Hiroshima te maken en het radium voor de plutoniumbom van Nagasaki. De amerikanen hadden die voorraad uranium en radium gekregen van de belgische staat tijdens de 2^de wereldoorlog om het te bewaren opdat het niet in de handen zou vallen van de duitsers. Spijtig genoeg was het gevolg daarvan dat de Japanners het op hun hoofd hebben gekregen. Ik ben een belg en als je dat leest geeft dat geen goed gevoel.

We moesten de mijn in. Ik weet niet wie er met mij meegekomen is en wie niet. Mijn aandacht was getrokken naar de immense gangen en hallen die voor mij door mensenlijke technologie waren gemaakt. Het was geen natuurlijke afwerking en het was diep in de aarde. Dat het er duister was en er geen lampje brandde hoef ik niet te zeggen. Na een bocht kwam ik in een grote hall terecht met twee mogelijkheden. Eentje waar je links kon afslaan en daar kwam een licht uit (lichtgeel-oranje) waar ik niet wilde ingaan. Ik was niet klaar om eventueel andere wezens als wij tegen te komen, want dat was wat ik vermoedde. Ik wilde het niet weten. Ik weet dat ik voor die ingang heb gestaan, dat weet ik nog heel goed, maar heb daar verder geen herinnering meer aan overgehouden. Wat of wie ik daar ben tegengekomen was weggevaagd. Dank u!

Hetvolgende wat ik me wel herinner is dat ik van die ingang met licht wegliep en de andere gang nam die heel duister was en nog dieper de aarde introk. Tot ik in een enorme natuurlijke ondergrondse hal terechtkwam. Bij nader kijken zag ik vele kleine grotten in de zijwanden op verschillende hoogtes. En bij nog nader kijken zag ik in die grotten kleine oogjes.

Ik stuurde de innerlijke Energie van mijn God Fragment naar gans die omgeving en die oogjes begonnen groter te worden en te bewegen. Ze kwamen op de rand van de grotten staan en toen zag ik hun vorm. Die wezens zagen eruit als ronde, zwarte pluizige beestjes met fijne kleine pootjes en alleen die oogjes waren licht van kleur, alsof dat hun bewustzijn was. Ik begreep dat het laaggevallen zielen waren die geen licht hadden ontwikkeld op hun ziel, integendeel. Die kleine oogjes was wat er nog overbleef aan menselijkheid. Ze waren lager gevallen als het dierlijke bewustzijn, veel lager. Ze stonden op de laagste ladder van zielsbestaan.

Toch had Jezus mij daar gezonden om hen te helpen. Ik stuurde terug Energie naar gans die omgeving en ze bewogen. Kwamen naar buiten en hun oogjes werden groter. Ze kwamen uit alle hoeken naar mij toegelopen, eerst twijfelend en daarna sneller. Ik stuurde een derde keer Energie naar hen. Toen werden hun oogjes nog groter en naderden ze nog sneller. Ik voelde dat ik een beetje werd omhoog getrokken maar opeens hield iets me tegen. Iets dat aanvoelde als een zware stalen buis of hard gesteente en ik had de indruk dat ik er niet ging doorgeraken. Het hield me tegen om terug naar het ‘Licht’ te gaan. Ik probeerde omhoog te kijken en zag niets dan zwart.

Er dook een herinnering in mijn bewustzijn op van een gelijkaardige toestand die ik beleefd had 10 jaar geleden of zo toen ik in Breendonk, een oud nazi fort in België, wilde “schoonmaken”. Daar werden tijdens de 2^de wereldoorlog vele mensen gefolterd en vermoord. Ik werd daar plots in én van de gangen overvallen door een soort zwarte wolk die mij de verzamelde hopeloze, uitzichtloze angst liet voelen die al die mensen hadden doorstaan. Het verlamde mij toen van angst en ik geraakte in een vreselijke paniek want ik kon niet bewegen. Dat wou ik geen tweede keer meemaken.

Neen. Ik weet nu hoe de ‘duisternis’ te werk gaat. Ze activeert oude angstaanjagende beelden die opgestapeld zijn in ons brein van wat we lezen en hebben meegemaakt om je te verlammen of te doen vluchten zodat je geen Energie kunt stralen. Het brengt al uw lichaamsfrekwenties naar beneden en je slaat op de vlucht zonder te helpen of je wordt gek van panische angst. Dan hebben ze gewonnen.

Weet dat de Hemelsen je daar altijd uithalen als je hen om hulp vraagt en in een bilocatie oefening zullen ze je nooit in gevaar brengen of je duwen om iets te doen dat je nog niet aankunt. Maar je beseft het pas wanneer je geconfronteerd wordt met zulke situaties. Het zijn praktische testen om uw persoonlijke angsten, via uw groeiend geloof en vertrouwen, te leren begrijpen en te overwinnen om daarna beter en meer te kunnen dienen.

Ik ben echter na al die jaren getraind om zelfs in die situaties koelbloedig te blijven. Alhoewel ik liever ergens anders had gestaan en die koelbloedigheid veeleisend was.

Ik heb dan diep ingeademd en heb me naar binnen gekeerd. Ik sprak God aan: “God, Jij leeft in mij en jij bent sterker als eender wie en wat er bestaat in de hemelen als op aarde. Jij hebt mij toegelaten om met Jou Krachten te werken om mijn medemens te helpen.Jij en ik samen kunnen alles aan. Laat ons samen Jou kracht uitstralen zodat wie of wat het ook is kan doorbroken worden en uw Liefde, Macht en Genade kan zien.”

Toen zijn ‘WE’ beginnen te stralen. Het werd er niet veel ‘lichter’ op maar ik wist en voelde Gods Kracht door gans mijn zielslichaam stralen. Ik voelde mij langzaam naar boven gaan en wat mij tegenhield loste stilaan zijn greep. Het leek een eeuwigheid maar ik bleef kalm en bleef stralen. Totdat ik naar boven keek en iets als een grote schim naar omhoog zag verdwijnen. Ik bleef ernaar stralen en plots stopte het. Het draaide zich om en er kwam een razend kwaad gezicht in tevoorschijn. Ik bleef ernaartoe stralen en zijn kwaadzijn verdween om plaats te geven voor een blik van minachting, arrogantie, overmoed en onmacht. We keken elkaar in de ogen aan: een minderwaardige kleine mens had hem overwonnen. Dat was zijn ontzetting en ongeloof. Toen draaide hij zich terug om en verdween naar omhoog. Het was een persoonlijkheid, geen geschapen gedachtenvorm. Deze “persoonlijkheid” werd meegenomen, niet vernietigd. Was het een geëvolueerde gevallen mensenziel of een gevallen hemels wezen? Ik weet het niet.

Ik steeg verder omhoog en plots stond ik in een immens witte, verlichte zaal. Het was er feest en er was veel volk: hemelsen en mensenzielen. Jezus was daar, de Melchizedeks, Engelen, Middenwezens en we lachten allemaal samen en vierden feest.

Wat later bevond ik mij met mensen van onze groep over Pointe Noire. Daar was al een ‘lichtanker’ geschapen en we vlogen we over de stad Cabinda waar ook al een ‘lichtanker’ was geschapen.

Vervolgens zijn we allen in een cirkel gaan staan rondom de ganse provincie Cabinda met de stad erin en dan werd er een enorm “lichtanker” geschapen om de ‘duisternis’ die er heerste naar boven te laten komen en te vernietigen op termijn.De macht en kracht van een “Paradijs Lichtanker” blijft na zijn bestaan doorwerken om de overgebleven duisternis naar zich toe te trekken zodat het langzaam aan krachten verliest. Zeker in streken waar er nog vele lagere rituelen in gebruik blijven om zich te verbinden met lagere geesten in de hoop gunsten van hen te ontvangen of een ander mens te schaden.

Toen ben ik uit de meditatie ontwaakt.

Velen hebben meerdere dagen nodig gehad om hiervan te bekomen zowel op fysiek als op mentaal vlak.

Wivine.

MEZZA VERDE GROEP.

http://www.mezzaverde.com

Voor de uitleg van de woorden in het blauw zie het Urantia Boek.